عایق :

به علت اینکه عایق مستقیما روی هادی (مس) کشیده می شود ، باعث عایق شدن بین دو هادی دارای اختلاف

پتانسیل الکتریکی (در کابل های برق و تلفنی و …) می گردد که باید دارای استحکام دی الکتریک کافی باشد

تا سیم ها در اثر عبور جریان به هم اتصالی نکنند. لذا عایق باید دارای خواص الکتریکی و مکانیکی استاندارد خود باشد تا زود مستهلک نشده و خطرات جانی ومالی به همراه نداشته باشد  بنابراین سازمان استاندارد هم نیز به علت حساس بودن عملکرد درست عایق سختگیرانه عمل می کند .

روکش :

مواد روکش باید از نظر استحکام مکانیکی و حرارتی خواص قابل قبولی را دارا باشد و بسته به نوع کابل مورد مصرف می تواند نرم یا سفت باشد . مثلا در کابل های کنترل افشان یا کواکسیال نرم بوده و در کابل های نصب ثابت و برق و زیر زمینی باید سفت تر بوده و استحکام بالاتری داشته باشد.

اگر کابل در در شرایط نرمال و استاندارد کابل کشی و استفاده شود حدود ۳۰ سال عمر مفید خواهد داشت.